Waardestellend onderzoek in de Bloklandstraat in Rotterdam, gemeente Rotterdam
Onlangs heeft Hollandia archeologen Rotterdam een waardestellend onderzoek uitgevoerd in de Bloklandstraat in Rotterdam-Noord, gemeente Rotterdam. Het onderzoeksgebied bevond zich op loopafstand van het kantoor, wat de uitvoering vergemakkelijkte. Het onderzoek is uitgevoerd vanwege funderingsherstel op door de gemeente aangewezen grond met een archeologische verwachtingswaarde. In de late middeleeuwen heeft men ongeveer ter hoogte van de Bloklandstraat de Hoochlandse kade opgeworpen met als primair doel overstromingen tegen te gaan. De hoger gelegen grond kan daarnaast beschikte woongrond zijn geweest. Bewoning aan de Hoochlandse kade wordt op historische kaarten vanaf de 19e eeuw is aan de zuidzijde van de dijk bewoning zichtbaar. Hoewel oudere kaarten geen bewoning aangeven kan dit echter niet geheel worden uitgesloten. Aan het einde van de 19e eeuw worden ook de huidige woonblokken aan de Bloklandstraat gebouwd. De houten funderingen van deze panden zijn in slechte staat en moeten worden verstevigd. Daarbij kunnen eventuele oudere bewoningsresten worden geraakt.
Het onderzoek
Om meer inzicht te krijgen in het bodemarchief zijn handmatige grondboringen gezet tot een diepte van maximaal 6 m -mv. Daarbij is een goed beeld verkregen hoe de ondergrond zich heeft gevormd. De natuurlijke ondergrond bestaat uit een met klei bedekt veenpakket dat op getijde-afzettingen was ontstaan. Op de natuurlijk afgezette klei heeft men vervolgens grond aangebracht, die in het westen door het gewicht in de veenlaag is gaan zakken. Meer richting het oosten is dit in mindere mate vastgesteld waardoor wordt geconcludeerd dat er in het westen een veel dikker kleipakket is opgebracht. De ligging van een dijklichaam ligt dan voor de hand en ook eerder archeologisch onderzoek bij de Bergweg heeft dit fenomeen vastgelegd. Het kon echter tijdens het onderzoek niet worden vastgesteld of dit de Hoochlandse kade betrof of een daar ten oosten van gelegen dijk. Op het dijklichaam zelf zijn geen sporen van bewoning aangetroffen, maar deze zouden nog steeds kunnen worden verwacht. De wijze waarop de funderingen worden hersteld maakt verder onderzoek echter niet noodzakelijk: het bodemarchief blijft hier voldoende beschermd.
